Diagnostyka wolno rozwijających się uszkodzeń na podstawie analizy gazów rozpuszczonych w oleju
Analiza gazów rozpuszczonych w oleju jest zaawansowaną techniką pomiarową wykonywaną w oparciu o normą IEC 60567. Prawidłowe wykonanie analizy pozwala dokonać diagnostyki pod kątem wolno rozwijających się uszkodzeń transformatora lub innych urządzeń z wykorzystaniem wskazówek zawartych w normie IEC 60599. Norma IEC 60599 dla poszczególnych urządzeń energetycznych podaje informacyjnie, typowe wartości gazów, gdzie dla transformatorów mocy (wszystkich typów) są one następujące:
| C2H2* | H2 | CH4 | C2H4 | C2H6 | CO | CO2 | |
| Wartość typowa [ppm] | 2-20 lub 60-280 | 50-150 | 30-130 | 60-280 | 20-90 | 400-600 | 3800-14000 |
Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, iż podane wartości stanowią tylko informacje o typowych wartościach w danej populacji transformatorów. Oznacza to, iż w uwarunkowaniach lokalnych wartości te mogą się czasami znacznie różnić. Jednocześnie, oznacza to, iż nie są to wartości „dopuszczalne”, których przekroczenie oznacza wewnętrzne uszkodzenie transformatora. Stosowane przez różne laboratoria metody diagnostyczne powinny być oparte, zgodnie z normą IEC 60599, o własne doświadczenia a co najważniejsze powinny uwzględniać również interpretacje dokonane przy pomocy specjalistycznych technik diagnostycznych jak m.in.: interpretacja gazów kluczowych, trójkąt Duval’a, współczynniki Rogersa, Dörnenberga, przyrosty gazów.
Bardzo istotnym elementem diagnostyki jest porównywanie uzyskanych wyników z wartościami historycznymi, co pozwala na obliczenie przyrostów gazów.
Kolejnym bardzo istotnym elementem jest właściwa analiza próbek z uwzględnieniem następujących gazów: tlen, azot, dwutlenek węgla, tlenek węgla, wodór, metan, etan, etylen, acetylen, plus w uzasadnionych przypadkach – propan, propylen. Podawanie zawartości tlenu i azotu oddzielnie a nie łącznie w formie powietrza, pozwala w łatwy sposób określić zdolności analityczne laboratorium oraz określić czy nie doszło do zafałszowania wyników w trakcie przygotowywania próbki.
Bardzo istotnym elementem diagnostyki jest porównywanie uzyskanych wyników z wartościami historycznymi, co pozwala na obliczenie przyrostów gazów.
Kolejnym bardzo istotnym elementem jest właściwa analiza próbek z uwzględnieniem następujących gazów: tlen, azot, dwutlenek węgla, tlenek węgla, wodór, metan, etan, etylen, acetylen, plus w uzasadnionych przypadkach – propan, propylen. Podawanie zawartości tlenu i azotu oddzielnie a nie łącznie w formie powietrza, pozwala w łatwy sposób określić zdolności analityczne laboratorium oraz określić czy nie doszło do zafałszowania wyników w trakcie przygotowywania próbki.
Ocena izolacji - dopełnienie diagnostyki
Ocena parametrów fizykochemicznych izolacji olejowej oraz stopień degradacji izolacji stałej stanowi uzupełnienie kompleksowej diagnostyki. Umożliwia to określenie stanu urządzenia w krótszej jak i dłuższej perspektywie czasowej, a tym samym planowanie prac konserwacyjnych i remontowych. Monitorowanie zawartości wody czy rezystywności oleju daje nam między innymi informacje o stanie technicznym urządzenia, czy warunkach w jakich pracuje. Natomiast analiza związków furany, korelująca z wynikami DGA dopełnia informację o stanie izolacji papierowej transformatora.
Raport diagnostyczny jest odzwierciedleniem doświadczenia laboratorium i jakości wykonanych analiz
Prowadzona przez laboratorium firmy TRINSA diagnostyka uwzględnia wszystkie wymienione powyżej techniki. Raporty wydawane klientom zawierają aktualnie uzyskane wyniki, wartości historyczne (jeśli są dostępne), wyliczone przyrosty (jeśli jest to możliwe), współczynniki będące wzajemnymi stosunkami gazów oraz wytyczne i zalecenia. Jakość naszych badań, dokładność przyrządów pomiarowych jest kontrolowana przez niezależne testy oraz wyspecjalizowane firmy.
* dokładne objaśnienie tabeli zawarte jest w normie IEC 60599
